Z okazji 65. rocznicy decyzji o powstaniu w Płocku naftowej firmy ciekawe opracowanie przygotował Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej. Poniżej część tej informacji.
5 stycznia 1959 r. miało miejsce wydarzenie, które zainicjowało nowy kierunek rozwoju Płocka. Tego dnia Komitet Ekonomiczny Rady Ministrów PRL wydał uchwałę o budowie nowego zakładu - Mazowieckich Zakładów Rafineryjnych i Petrochemicznych.
- Decyzja władz Polski Ludowej wynikała z narastającego zapotrzebowania państwa na produkty naftowe i nowe surowce chemiczne pochodzenia petrochemicznego. Rozbudowa starych rafinerii była w związku z tym niewystarczająca. Należało wybudować w centralnej części kraju nowy zakład - czytamy w opracowaniu.
Wybór Płocka był także efektem porozumienia zawartego między członkami RWPG (ZSRR, PRL, NRD, CSRS, WRL) o budowie rurociągu „Przyjaźń” transportującego ropę z ZSRR do pozostałych wymienionych krajów. Przesył ten, prowadzony przez teren Polski do wschodnich Niemiec, przebiegał nieopodal Płocka i zapewniał dostawy ropy, na której opierać się miała produkcja kombinatu.
W 1960 r. nastąpiła korekta lokalizacji. Z lewobrzeżnej strony miasta, czyli dzielnicy Radziwie, budowę zakładów przeniesiono na usytuowaną wyżej prawobrzeżną stronę, na teren graniczącej z Płockiem wsi Biała Nowa. Kombinat ruszył 17 sierpnia 1964 r.
Nowa firma spowodowała szybki rozwój miasta i napływ pracowników. Tuż po II wojnie światowej w Płocku mieszkało około 25 tys. osób, natomiast przed 2000 r. zameldowanych było już ponad 131 tys. mieszkańców - teraz ta liczba spadła poniżej 120 tys.
Powstały zakład produkcyjny miał dla państwa znaczenie strategiczne. Z tego też powodu pozostawał w zainteresowaniu służby bezpieczeństwa. Szczególną uwagę zwracano na pracownie „małej poligrafii”. Sprawdzeniu podlegały rodzaje drukowanych materiałów, terminowość zamykania pracowni, zabezpieczanie jej przed dostępem niepowołanych osób.
- Służbę bezpieczeństwa interesowało wszystko, co dotyczyło zakładu lub wydarzyło się na jego terenie. Prowadzono liczne sprawy operacyjnego sprawdzenia, w których analizowano wypadki, zagrożenia, niegospodarność, marnotrawstwo, niepokoje społeczne wśród załogi, działalność środowisk opozycyjnych, zainteresowanie zakładem osób innej narodowości - wylicza Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej.
Ciekawym zjawiskiem świadczącym o znaczącej penetracji MZRiP-u przez służby wywiadowcze PRL było traktowanie kombinatu jako swoistego obiektu szkoleniowego dla przyszłych funkcjonariuszy. W zasobie archiwalnym IPN znajduje się 7 prac dyplomowych słuchaczy Wyższej Szkoły Oficerskiej MSW w Legionowie oraz 3 prace magisterskie Akademii Spraw Wewnętrznych w Warszawie poświęcone firmie z Płocka.
Prace te zostały napisane w ostatnim 15-leciu PRL przede wszystkim w oparciu o liczne informacje, meldunki i szyfrogramy Wydziału V WUSW w Płocku.
W 1993 r. w nowej już rzeczywistości ustrojowej, płockie zakłady zostały przekształcone w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa o nazwie Petrochemia Płock SA. Sześć lat później, po połączeniu z Centralą Produktów Naftowych SA, zostały włączone do Polskiego Koncernu Naftowego Orlen SA, a miasto Płock stało się siedzibą znaczącego, europejskiego koncernu o globalnym zasięgu. Obecna nazwa to Orlen S.A.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.